Κωνσταντίνος Ζωγράφος, πολιτικός και διπλωμάτης (Καλάβρυτα 1796 - Μπελθύ, Γαλλία, 1856)
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Γεννήθηκε στους Σολούς Καλαβρύτων και ήταν γιός του αγιογράφου Μαυρονικόλα Ζωγράφου Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, όπου γνωρίστηκε και συνδέθηκε με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Στις αρχές τού 1822 ήλθε στην επαναστατημένη Ελλάδα και αναμίχθηκε στα πολιτικά πράγματα. Το 1824 εκλέχτηκε πληρεξούσιος της πατρίδας του στην Β' Εθνοσυνέλευση, ενώ τον Δεκέμβριο τού 1825 συμμετείχε στις συνεννοήσεις που έγιναν στην Ύδρα με τον Βρετανό πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Στράτφορντ Κάνιγκ, για την εαρινοποίηση της Ελλάδας με τη μεσολάβηση της Μεγάλης Βρετανίας.
Επίσης υπήρξε μέλος της Γ' Εθνοσυνέλευσης, μέλος του Πανελληνίου, που είχε ιδρυθεί το 1828 από τον Ιωάννη Καποδίστρια, και κατέλαβε διάφορες διοικητικές θέσεις μέχρι τον ερχομό του Όθωνος. Στις αρχές τού 1834 νυμφεύθηκε την κόρη του πρώην ηγεμόνα της Μολδαβίας Μιχαήλ Σούτσου και στάλθηκε από την Αντιβασιλεία ως πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο, η ιδιότητα του δεν αναγνωρίστηκε από τον σουλτάνο Μαχμούτ Β' παρά μόνο το 1837. Στο τέλος του ίδιου χρόνου ανακλήθηκε στην Αθήνα και διορίστηκε υπουργός των Εξωτερικών, θέση που διατήρησε μέχρι τον Φεβρουάριο 1841. Με την ιδιότητα αυτή πήγε και πάλι στην Κωνσταντινούπολη για να συγχαρεί τον νέο σουλτάνο Αμπντούλ Μετζιτ. Παράλληλα διαπραγματεύτηκε την πρώτη Ελληνοτουρκική Συνθήκη της 3ης Μαΐου 1840 με την οποία η Τουρκία αναγνώριζε και επίσημα την Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα ρυθμιζόταν διάφορα διμερή θέματα κυρίως εμπορικού χαρακτήρα. Η συνθήκη αυτή θεωρήθηκε από ορισμένους κύκλους στην Αθήνα ως επιζήμια για την Ελλάδα. Για τον λόγο αυτό δεν επικυρώθηκε από τον Όθωνα, ενώ ο Ζωγράφος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί, θεωρούμενος ως ρωσόφιλος. Στη συνέχεια πήρε μέρος στην εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 και εκλέχθηκε πληρεξούσιος Καλαβρύτων στη Βουλή τού 1843 - 1844. Από το 1848 διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στην Πετρούπολη. Πέθανε στις 9 Οκτωβρίου 1856, ενώ βρισκόταν στη Γαλλία για θεραπεία.