Οικογένεια Σολιώτη
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Ο Νικόλαος Σολιώτης, οπλαρχηγός του 1821 καταγόταν από το χωριό Σόλοι των Καλαβρύτων, απ' όπου πήρε το επώνυμο του. (Σε κείμενα της εποχής αναφέρεται με το πατρώνυμο Χριστοδούλου). Στις 18 Μαρτίου 1821 παρακινημένος από τον Παπαφλέσσα έστησε ενέδρα στην θέση «Πόρτες» κοντά στο χωριό Αγρίδι και σκότωσε τρεις Τούρκους εισπράκτορες φόρων, που έρχονταν από την Τριπολιτσά για να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα και να πραγματοποιηθεί έτσι η έναρξη της Επανάστασης.
Στην συνέχεια έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις σε περιοχές της Πελοποννήσου (Λεβίδι και αλλού) και στην Στερεά Ελλάδα. Διακρίθηκε κατά την πολιορκία της Ακροκορίνθου και μετά την παράδοση του φρουρίου από τους Τούρκους ονομάστηκε χιλίαρχος. Για τις επιτυχίες του στις πολεμικές επιχειρήσεις του απονεμήθηκε ο βαθμός τού στρατηγού κατά την περίοδο της εισβολής του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και μετά την άφιξη του Όθωνα εντάθηκε στον τακτικό στρατό.
Χρήστος Σολιώτης, συνταγματάρχης Γενικού Επιτελείου και βουλευτής (Σόλοι Καλαβρύτων 1839 - Αθήνα 1899).
Γιος του αγωνιστή Νικολάου Σολιώτη. Έλαβε μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1866. Διετέλεσε επί μακρά έτη καθηγητής στην Σχολή Ευελπίδων και στο Σχολείο των Τεχνών (αρχική μορφή τού ΕΜΠ). Χρημάτισε βουλευτής Καλαβρύτων (1881-1885). Πρόεδρος της "Εθνικής Εταιρείας» μέχρι το 1896. Μετείχε στον Πόλεμο του 1897, μετά το τέλος τού οποίου τοποθετήθηκε διοικητής της 2ης Μεραρχίας Αθηνών.
Ιωάννης Σολιώτης, πλοίαρχος (Αγία Βαρβάρα Καλαβρύτων 1889 - Αθήνα 1973).
Γιος του Χρήστου Σολιώτη. Απόφοιτος της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, μετείχε στους Πολέμους 1912-1913 (επί τού θωρηκτού «Ύδρα»). Για αρκετό χρονικό διάστημα βρέθηκε εκτός υπηρεσίας εξαιτίας πολιτικών λόγων. Ανακλήθηκε κατά τον Πόλεμο 1940-1941 και υπηρέτησε ως δεύτερος κατά σειρά ναυτικός διοικητής Βορείου Ηπείρου, με έδρα τους Αγίους Σαράντα (30 Μαρτίου 1941 - 14 Απριλίου 1941).
Χρήστος Σολιώτης, αντιναύαρχος εν αποστρατεία (γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919).
Γιος του Ιωάννη Σολιώτη. Απόφοιτος της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, μετείχε στο Πόλεμο του 1940-1941 ως αξιωματικός υποβρυχίων. Μετά την πολύωρη ναυτική μονομαχία του υποβρυχίου «Τρίτων» με γερμανικό καταδιωκτικό πλοίο (16 Νοεμβρίου 1942) 5 μίλια βόρεια του Καφηρέα, και την καταβύθιση του υποβρυχίου, συνελήφθη και κρατήθηκε ως αιχμάλωτος πολέμου στο στρατόπεδο Μάρλαγκ κοντά στην Βρέμη μέχρι τις 28 Απριλίου 1945. Μεταπολεμικά οργάνωσε ειδική Σχολή Ναυτιλίας. Χρημάτισε υποδιοικητής τής Ναυτικής Σχολής Πολέμου, διοικητής Υποβρυχίων και, ως αρχιπλοίαρχος, διοικητής του Ναυστάθμου Κρήτης. Αποστρατεύτηκε μετά τα γεγονότα τής 13ης Δεκεμβρίου 1967 και αποκαταστάθηκε το 1975 σε υποναύαρχο και αντιναύαρχο. Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολεμικού Μουσείου από την έναρξη της λειτουργίας του. Έγραψε: «Σύγχρονη Στρατηγική» (Αθήνα 1984, 2η έκδ., Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), «Η ναυτική ψυχή τού Γένους» (Αθήνα 1988), «Ανέκδοτα ελληνικά κείμενα σχετικά με την χρήση και με την κατασκευή τού αστρολάβου» (Πρακτικά Ακαδημίας Αθηνών, 1986).
Σωτήριος Σολιώτης, πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας & υπουργός (Πάτρα 1894 - Αθήνα 1961).
Δισέγγονος του αγωνιστή Νικολάου Σολιώτη. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας 1951-1961. Μετείχε ως υπουργός Δικαιοσύνης στην Κυβέρνηση Π. Βούλγαρη (11 Απριλίου – 11 Αυγούστου 1945).