Από τα Καλάβρυτα στην Πάτρα
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Ακολουθώντας τη διαδρομή Καλαβρύτων – Πάτρας συναντάμε γραφικά χωριουδάκια με φυσικό κάλλος και τρεχούμενα νερά, όπου ο επισκέπτης μέσα σε παρθένα φύση ομορφιά απολαμβάνει τον καφέ ή το φαγητό του.
Πρώτος σταθμός το Σκεπαστό, που είναι το μεγαλύτερο σε πληθυσμό Τ.Δ. του δήμου Καλαβρύτων και βρίσκεται απέναντι από την ιστορική Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας. Είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά της περιοχής. Η ιστορία του ανάγεται τον 15° αιώνα. Συμμετείχε ενεργά σε όλους τους αγώνες του έθνους, ιδιαίτερα κατά την επανάσταση του 1821. Γνώρισε την Γερμανική θηριωδία, βομβαρδίστηκε στις 29 Νοεμβρίου 1943, γιατί υπήρξε η έδρα αντιστασιακών οργανώσεων. Προς τιμή των πεσόντων υπάρχει αφιερωμένο μνημείο που βρίσκεται στην εκκλησία του Αη Γιώργη. Ο επισκέπτης αντικρίζει στην είσοδο του χωριού την δεσπόζουσα εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, που είναι ο πολιούχος του χωριού, ενώ στο κέντρο υπάρχει η προτομή του Γρηγόριου Ντόκου, ο οποίος κατά την έναρξη της Επανάστασης πρωτοστάτησε κρατώντας τη σημαία των αγωνιστών, κάτω από την οποία ορκίστηκαν οι πρωτοστάτες της επανάστασης στην Αγία Λαύρα.
Συνεχίζοντας και παρακάμπτοντας αριστερά συναντάμε το τη Κούτελη, το μοναδικό χωριό που έχει χτιστεί βάσει σχεδίου πόλεως, λόγω μεταφοράς του από την αρχική του θέση. Στο παλιό χωριό διατηρούνται παλιά πετρόχτιστα αρχοντικά και ο Ιστορικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με χαρακτηριστικές τοιχογραφίες, τον υπεραιωνόβιο πλάτανο στο περίβολό της και τη θολωτή πετρόχτιστη βρύση. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στις Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές της 5ης Απριλίου 1959 εκλέχτηκε Πρόεδρος η κ. Αναστασοπούλου Παναγιώτα, πρώτη Γυναίκα Κοινοτάρχης στην Ελλάδα.
Επιστρέφοντας στον κεντρικό δρόμο και περνώντας από το Ορθολίθι, στη δεξιά όχθη του ποταμού Σελινούντα και απέναντι από το χωριό Λαπαναγοί ορθώνεται η Ιερά Μονή της Μακελαριάς, η οποία είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Δεξιά του οδικού άξονα συναντάμε τα χωριά Νεοχώρι, Μεγάλο Ποντιά, Λομποκά, Μικρό Ποντιά, Καρούσι, Μουρίκι και Προφήτης Ηλίας. Στην περιοχή αυτή βρίσκεται το μεγαλύτερο δρυόδασος του Νομού Αχαΐας, το Δάσος της Κάνισκας, με πλούσια φυσική ομορφιά, που προσφέρεται για την ανάπτυξη αθλητικών δραστηριοτήτων και ήπιων μορφών τουρισμού.
Στην πορεία της διαδρομής ο επισκέπτης περνάει από το Φλάμπουρα, τη Λαπάτα και το Τρεχλό, το οποίο βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς στις 29 Ιουλίου1943 και που στο κέντρο του χωριού, έπειτα από ανασκαφή που έγινε το 1995, βρέθηκαν πέντε τάφοι οι οποίοι κατά την αρχαιολογική υπηρεσία είναι μέρος Γεωμετρικού Νεκροταφείου, φτάνει στο Κρυονέρι, που πήρε το όνομα του από τα πολλά νερά που αναβλύζουν στην κεντρική πλατεία του χωριού και συνεχίζοντας συναντάει το Μάνεσι, πατρίδα των Νικαίων και Παπαδημητραίων που διέπρεψαν κατά τον ιερό Αγώνα και που συνοικισμός του είναι ο Μπούμπουκας. Κοντά στο χωριό βρίσκεται η όμορφη μικρή Μονή του Αγίου Γεωργίου, η οποία καταργήθηκέ στις αρχές του 19ου αιώνα. Σήμερα διατηρείται το μικρό καθολικό και ο περίβολος της καθώς και διάφορα ερείπια ναών.
Συνεχίζοντας στον κεντρικό άξονα φτάνουμε στο Μετόχι, στην Άνω και Κάτω Βλασσία, που βρίσκονται στα όρια του Δήμου Καλαβρύτων και του Δήμου Φαρρών, καθώς και στις πλαγιές του Ερύμανθου, όπου ο Ηρακλής σκότωσε τον Ερυμάνθιο Κάπρο. Η εικόνα που βλέπει ο ταξιδιώτης καθώς πλησιάζει τα χωριά είναι μοναδική. Η Άνω Βλασία είναι χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω στις απότομες πλαγιές του βουνού, αλλά το θέατρο είναι το ίδιο το βουνό και τα απέραντα τοπία του, που ανοίγονται έξω από κάθε ανωβλασίτικο μπαλκονάκι. Εκεί ο επισκέπτης μετά από τη περιπετειώδη διαδρομή που έχει διανύσει ξεκουράζεται απολαμβάνοντας την ησυχία και τη ηρεμία που του προσφέρονται σε όλο τους το μεγαλείο. Οι δύο οικισμοί αποτελούν δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της επαρχίας.
Πολύ κοντά στην Άνω Βλασία σε έναν απότομο λόφο πνιγμένο στα έλατα και σε υψόμετρο 1.180 μ. βρίσκεται η ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου, που κατά την παράδοση χτίστηκε το 16ο αιώνα.
Λείψανα θεάτρου έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, στην περιοχή της Βλασσίας, 2 χλμ. δεξιά του οδικού άξονα Καλαβρύτων – Πατρών. Τα κατάλοιπα του αποδίδονται στο Αρχαίο Λεόντιο. Η περιοχή αυτή, εκτός από τους τάφους της μυκηναϊκής και υπομυκηναϊκής εποχής, έχει και κατάλοιπα ιστορικών χρόνων και επιγραφές Ελληνιστικές και Ρωμαϊκές, τοίχο Ελληνιστικό και θεμέλια εκκλησίας παλαιοχριστιανικής. Αν και ήταν ισχυρή και ακμαία πόλη, είχε ωραία σπίτια και θέατρο, έμενε γνωστή ως γενέτειρα ενός προδότη της ελληνιστικής εποχής, του Καλλικράτη, στρατηγού της Αχαϊκής Συμπολιτείας.