Menu

 

OXE LOGO

StratPlanMain

KANKATH

 SXEDIO2 

kanali you kal

AdespotaIstoselida

eservices

 

MainImageOt

 

discover site

 

Λαγοβούνι

Το χωριό Λαγοβούνι βρίσκεται 12 χιλιόμετρα έξω από την πόλη των Καλαβρύτων στον επαρχιακό δρόμο Καλαβρύτων - Κλειτορίας.

Κατά την Τουρκοκρατία βρισκόταν σε άλλη, κλειστή γύρω - γύρω από βουνά, θέση, μισή ώρα Νοτιοανατολικά από τη σημερινή. Ήταν 4 οικισμοί κυρίως ποιμένων με κεντρικό οικισμό τον Άγιο Νικόλαο. Στον άνω οικισμό που λεγόταν Βαρδία ή Βαρδιά, η Μονή της Αγίας Λαύρας είχε Μετόχι και οι Λαγοβουνιώτες κάτοικοι του ποίμεναν τα γιδοπρόβατα της Μονής.

Μετά την απελευθέρωση, το 1829 άρχισαν οι κάτοικοι να κατεβαίνουν από την κλειστή για το φόβο των Τούρκων εκείνη περιοχή στη σημερινή θέση, όπου τα αμφιθεατρικά στην πλαγιά σπίτια έχουν εξαιρετική θέα.

Στα Γενικά Αρχεία του κράτους και της Μονής της Αγίας Λαύρας, το χωριό αναφέρεται ως Λαγοβούνι το 1703. Πόσο αρχαιότερο είναι δεν γνωρίζουμε. Πιθανότατα υπήρχε από την εποχή της Φραγκοκρατίας μετά το 1204. Για την ονομασία του υπάρχει η άποψη, μάλλον σωστή, ότι προήλθε από την λατινική λέξη Lagus, που σημαίνει λίμνη και την ελληνική Βουνό(Λαγγοβούνι - Λαγοβούνι). Το ότι οι Φράγκοι είχαν κάποια ξεχωριστή δραστηριότητα στην περιοχή προκύπτει από το ότι κοντά στο χωριό πάνω από μεγάλη πηγή είχε ανεγερθεί εκκλησιά των Φράγκων. Η τοποθεσία αυτή φέρει μέχρι σήμερα την ονομασία «Φραγκοκλησιά».

Κοντά στη σημερινή θέση του χωριού, στο λόφο Σφακοβούνι ή Άγιος Χαράλαμπος, υπήρχε ο αρχαιότερος προϊστορικός οικισμός της περιοχής της τέως επαρχίας Καλαβρύτων μαζί με άλλους δύο, έναν στην περιοχή του χωριού Κάνδαλος και έναν στο Στρογγυλόβουνο έξω από την πόλη των Καλαβρύτων. Στους οικισμούς αυτούς η Αρχαιολογική Υπηρεσια έχει βρει κεραμικά και άλλα υλικά που βεβαιώνουν τους πολύ παλαιούς προϊστορικούς χρόνους της ύπαρξης τους. Μάλιστα σχετική ανακοίνωση έχει γίνει στο Επιστημονικό Συνέδριο που η Παγκαλαβρυτινή Ένωση με την Εταιρία Πελοπονvησιακών Σπουδών οργάνωσε στην πόλη των Καλαβρύτων.

Ένα άλλο γεγονός πριν την Επανάσταση του 1821 έλαβε χώρα στη θέση «Σκάλα» Λαγοβουνίου, δυτικά του χωριού. Εκεί, ο Κερτεζίτης αγωνιστής Στριφτόμπολας με ομάδα του έστησε ενέδρα σε Τούρκικο απόσπασμα των Καλαβρύτων, που γύριζε στα χωριά της περιοχής για λεηλασία. Οι Τούρκοι καβαλάρηδες ετράπησαν σε άτακτη φυγή στον λασπώδη κάμπο, όπου τα άλογα τους κόλλησαν και αναγκάσθηκαν να φύγουν τρέχοντας προς Καλάβρυτα πεζοί με μερικούς τραυματίες.

Το χωριό πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έσφυζε από ζωή με πάνω από τριακόσιους κατοίκους, ασχολούμενους με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Η καλλιέργεια των χωραφιών - του αποδοτικού κάμπου - και των άλλων στις πλαγίες περιοχών, απέδιδαν όσο ήταν δυνατό για τις ανάγκες των κατοίκων. Τώρα ελλείψει εργατικών χεριών μένουν κατά το πλείστον ακαλλιέργητα. Ο αναδασμός που πρόσφατα έγινε επίσης κατά το μεγαλύτερο μέρος δεν ωφέλησε, αφού τα χωράφια μένουν χέρσα.

Οι Λαγοβουνιώτες ήσαν πολύ φιλοπρόοδοι και έστελναν σχεδόν όλοι τα παιδιά τους στο Γυμνάσιο. Υπήρξε εποχή που στο τετρατάξιο Γυμνάσιο Καλαβρύτων φοιτούσαν 33 παιδιά από το Λαγοβούνι και από την πόλη των Καλαβρύτων 32, όπως με έκπληξη διαπίστωναν οι τότε καθηγητές. Γι΄ αυτό από το Λαγοβούνι προήλθαν πολλοί Ιερείς, υπάλληλοι του Δημοσίου, αξιωματικοί, εκπαιδευτικοί και επιστήμονες.

Τώρα η ερημιά κυριαρχεί. Το Δημοτικό Σχολείο από δεκαπενταετίας είναι κλειστό. Οι Λαγοβουνιώτες όμως της διασποράς υπερβαίνουν τους 300.

Και παλιά και τώρα οι Λαγοβουνιώτες ήσαν και είναι φιλόθρησκοι. Αυτό βεβαιώνεται από το ότι εκτός από τον εξαιρετικής αρχιτεκτονικής κεντρικό Ναό του Αγίου Γεωργίου υπάρχουν και πέντε εξωκλήσια (Άγιος Νικόλαος, Προφήτης Ηλίας, Άγιος Νεκτάριος, Αγία Βαρβάρα και Άγιος Χαράλαμπος). Το τελευταίο εξωκλήσι είχε εγκαινιασθεί από τον αείμνηστο Μητροπολίτη Τιμόθεο. Ο Καθεδρικός Ναού του χωριού γεμίζει Χριστούγεννα, Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο, από τους Λαγοβουνιώτες της διασποράς που επισκέπτονται το χωριό τους.

Το 1965 ιδρύθηκε Σύλλογος των Απανταχού Λαγοβουνιωτών στην Αθήνα σαν συνέχεια παλαιότερου Συλλόγου των εν' Αμερική Λαγοβουνιωτών. Ο Σύλλογος αυτός έχει πολλά ωφέλιμα έργα προσφέρει στο χωριό και συνεχίζει την αξιόλογη δράση του.

Απογραφή πληθυσμού 2011: 54

Επιφάνεια (τ.χμ.): 6,177

Μέσος σταθμικός υψομέτρου: 850

Τελευταία τροποποίηση στιςΚυριακή, 29 Δεκεμβρίου 2013 12:02
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Ιστορία »
επιστροφή στην κορυφή

Ο ΔΗΜΟΣ

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ