Δήλωση του Δημάρχου Καλαβρύτων για την απώλεια της Φώφης Γεννηματά

«Ο Δήμος Καλαβρύτων ενώνει το πένθος του με το πένθος όλης της χώρας. Χάσαμε μια σπουδαία πολιτική προσωπικότητα, μια αγωνίστρια της ζωής, μια πραγματική και ασυμβίβαστη μαχήτρια και ιδεολόγο, ένα γλυκό άνθρωπο που υπηρέτησε με πάθος αξίες, ιδέες και αρχές.

Μια πολιτικό που ύψωσε ψηλά τη σημαία της Ελλάδας, μια υπέρμαχο και ακατάβλητη μπροστάρισσα των εθνικών μας δικαίων και διεκδικήσεων, μια λαμπρή Ελληνίδα που έδωσε πνοή και ώθηση στα εθνικά μας θέματα. Και πάντα η δικαίωση ήταν με το μέρος της.

Είχα τη μεγάλη τύχη και τιμή να συμπορευθώ με τη Φώφη Γεννηματά, να τη ζήσω από πολύ κοντά στα χρόνια της Βουλής -αλλά και αργότερα- και να σταθώ μαζί της στα ίδια μετερίζια. Σπάνιος χαρακτήρας, σπάνιος άνθρωπος, μια αδαμάντινη ψυχή που κέρδιζε αμέσως το σεβασμό. Και ένα πλατύ, ειλικρινές χαμόγελο που δεν έδειχνε μόνο αρετή αλλά έδειχνε και πείσμα. Μια ηγέτης που ήταν πριν απ’ όλα στρατιώτης, έτσι όπως ορίζει η Ιστορία τους αληθινούς ηγέτες.

Χάσαμε, όμως, και μια ένθερμη φίλη των Καλαβρύτων την οποία, πριν από δυο χρόνια, τον Νοέμβριο του 2019, είχαμε τη χαρά να υποδεχθούμε στο Δημαρχείο και να συζητήσουμε μαζί της για θέματα της Αυτοδιοίκησης. Και να μοιραστούμε τις ίδιες αγωνίες και τους ίδιους προβληματισμούς.

Άλλωστε η Φώφη, έχοντας υπηρετήσει και η ίδια την Αυτοδιοίκηση, γνώριζε από πρώτο χέρι τα προβλήματα, είχε ιδιαίτερη ευαισθησία για τη θεσμική λειτουργία και εξέλιξη των Δήμων και των Περιφερειών και ήταν πάντα κοντά μας.

Η τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν πριν από περίπου ένα μήνα, τον Σεπτέμβριο, στις εκδηλώσεις για την Άλωση της Τρίπολης.

Πάντα με την ζεστή αύρα της, πάντα μ’ ενδιαφέρον για τα Καλάβρυτα και τη Δυτική Ελλάδα, πάντα με την ωραία αγκαλιά των φίλων που συναντούν φίλους και συνοδοιπόρους. Γιατί αυτό ακριβώς μάς συνέδεε με τη Φώφη. Ο κοινός βηματισμός, η συνοδοιπορία, οι ίδιες αγωνίες για το αύριο, οι ίδιες αξίες.

Δεν ήξερα ότι ήταν κι η τελευταία φορά που την έβλεπα.

Δεν είχε ακόμα ανακοινώσει την υποτροπή στα προβλήματα υγείας της. Δεν πρόλαβα να τής πω εκείνο το μεγάλο ευχαριστώ που αισθάνομαι για όσα με τη διαδρομή και τη στάση ζωής της έδωσε -ως παράδειγμα- σε όλους μας.

Η είδηση του θανάτου της με συγκλόνισε.

Θα θυμάμαι πάντα την ευγένεια ψυχής, το ήθος της, την απαράμιλλη γενναιότητα και αξιοπρέπεια με την οποία αναμετρήθηκε -έως τέλους- με τον καρκίνο, τα μηνύματα που έστελνε μέσα απ’ την δική της τιτάνια μάχη, χωρίς ποτέ να κρυφτεί ή να φοβηθεί.

Το πλατύ της χαμόγελο, λοιπόν, δεν σβήνει. Η παρακαταθήκη που αφήνει πίσω της, όπως και η παρακαταθήκη των γονιών της, του Γιώργου και της Κάκιας, μένουν ζωντανές και ανεκτίμητες.

Η Φώφη θα ζει παντοτινά στις ψυχές όλων μας. Πυξίδα στη ζωή, στη καθημερινότητα, στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις αντιξοότητες.

Στους οικείους της και ιδιαίτερα στον σύζυγο και «φύλακα άγγελο» της Ανδρέα Τσούνη, εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια. Την οδύνη μου, την οδύνη όλων μας».